ورزش سه: تیم ملی فوتبال ایران، در حالی که نمایش درخشانی مقابل سوریه نداشت، به یک برد مهم و باارزش دست پیدا کرد. همان طور که انتظار میرفت، دیدار مقابل سوریه مسابقه سخت، سنگین و فشردهای از کار درآمد. هرچند خوشبختانه با کسب سه امتیاز برای تیم ملی فوتبال کشورمان پایان یافت. دیداری که خواسته یا ناخواسته، تحت تأثیر برتری عمان برابر ژاپن و تساوی کرهجنوبی و عراق قرار گرفته بود تا نگرانی از عدم نتیجهگیری در دیدار نخست، مقابل یکی از رقبای درجه سه گروه به ما هم سرایت کند. اما مانند ثبت نتیجه تساوی در دو بازی دیگر گروه، بخت با ما یار بود تا در مسابقهای که از نظر فنی نکات انتقادی بیشتر از تشویقی بود، به برتری برسیم.
در ترکیب ابتدایی دو اشکال اساسی به وضوح دیده میشد. دو مدافع کناری هیچ سنخیتی با شرایط بازی برابر تیمی به سبک سوریه نداشت.
اگر نمایش امیری در دفاع چپ با لباس پرسپولیس در فصل گذشته را قابل قبول بدانیم، حضور او در این پست با لباس تیم ملی کمی عجیب به نظر میرسد چرا که در تیم ملی با محدودیت نفرات مواجه نیستیم و قطعاً مدافعان چپی وجود دارند که لیاقت و شایستگی حضور، لااقل برابر رقبایی در قد و اندازه سوریه هستند. اشکال کار حضور وحید امیری در دفاع چپ، جا ماندن او در ضد حملات و روی کورسها و بازگشتها بود. موضوعی که اگر با هوشیاری و آمادگی بال کناری سوریها همراه میشد، قطعاً به پاشنه آشیل تیم تحت هدایت اسکوچیچ بدل میشد. در دفاع راست هم سلمانی کمتجربه نتوانست با رفت و برگشتهای زیاد، به پویایی تیم در هجومها کمک کند. البته در مورد این مدافع جوان و جایگزینش در نیمه دوم، اشکال اصلی در عدم برگزاری مسابقات تدارکاتی برای تیم ملی است. جایی که سلمانی و حردانی میتوانند پخته و مؤثر شوند اما برخی سادهانگاریها در راه آمادهسازی تیم، چنین شرایط نامطلوبی را به وجود آورده بود.
در این مورد باید از مسئولان و مدیران فدراسیون فوتبال گله کرد و اسکوچیچ را هم مورد مواخذه قرار داد چرا که به نظر میرسید آنها رقابتهای مقدماتی جام جهانی و تقابل با سوریه را خیلی جدی نگرفته بودند. طرز فکر غیرحرفهای و خطرناکی که میتوانست سه امتیاز حیاتی و روحیهبخش امروز را به باد دهد.
همچنین ترکیب اولیه دارای نقصهای مشهود در نیمه اول مصاف با سوریه را میتوان ناشی از رزومه نه چندان قوی سرمربی کروات تیم ملی دانست. او در تیمهایی سابقه سرمربیگری داشته که عموماً تیمهای غالب نبودهاند. همین پیش زمینه سبب شده تا دراگان اسکوچیچ در تیم ملی هم نیمه اول را به احتیاط و عقبنشینی بیش از حد بگذراند. تدبیری که ممکن است برابر رقبایی که بیش از حد فشرده بازی میکنند و در وقتکشی و از جریان انداختن بازی مهارت دارند بسیار پرریسک باشد.
اما نگران کنندهترین موضوع درباره تیم ملی فوتبال کشورمان در دیدار امروز، نداشتن یک ایده شفاف و مشخص برای بازی بود. جایی که به درستی از سرلک و نوراللهی در میانه میدان استفاده شده بود اما ترابی و قایدی باتکنیک که قدرت از پیش رو برداشتن یار مستقیم و به هم ریختن نظم دفاعی حریف را داشتند جایی در ترکیب اولیه نداشتند. در حالی که نتایج روز اول و ثبت تنها یک گل در دیدارهای گروه A مقدماتی جام جهانی نشانهای است برای اهمیت دادن به تکتک دقایق، بازیها و طبقهبندی آنها برای جمعآوری امتیازات لازم.
البته همه این موارد باعث نمیشود بابت کسب پیروزی مقابل رقیبی سرسخت چون سوریه که در تقابلهای اخیر موفق به انجامش نشده بودیم، از بازیکنان و کادر فنی تیم ملی فوتبال کشورمان متشکر نبود اما این سه امتیاز با این سبک بازی، بیش از تبریک، قابل انتقاد و حتی نگران کننده است چرا که رقبای حرفهایتر و خطرناکی مثل کرهجنوبی، عراق و امارات در پیشاند و کوچکترین لغزشی میتواند به قیمت از دست دادن جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شود. هرچند دلبستگی به درخشش ستارههایی چون طارمی، آزمون و بیرانوند، جهانبخش و سایر ملیپوشان همچنان امیدمان را به موفقیت در این راه در بالاترین سطح نگه خواهد داشت.